Plantages
Assam (India)
De lokale geschiedenis zegt dat Assam-thee zijn ontdekking te danken heeft aan Robert Bruce, een Schotse heer die Assam-theeplanten in het wild zag groeien in de buurt van Rangpur, in de heuvels, lang geleden in 1823 toen hij op een handelsmissie was. Hij werd naar verluidt geleid door Maniram Dewan (een belangrijk figuur van de onafhankelijkheidsstrijd van India) aan Bessa Gam, de plaatselijke Singpho-chef. Hij liet Bruce zien hoe lokale stamleden (bekend als de Singhpos) thee zetten van de bladeren van deze struik. Bruce maakte een afspraak met het stamhoofd om hem specimens van deze theebladeren met zaden te geven, omdat hij van plan was ze wetenschappelijk te laten onderzoeken. Het lot wilde dat Robert Bruce een paar jaar later stierf, waardoor hij nooit had gezien dat deze plant correct werd geclassificeerd.
Begin 1830 stuurde Charles, de broer van Robert Bruce, een paar van deze bladeren naar een botanische tuin in Calcutta om ze goed te laten onderzoeken. Op dat moment werd deze plant officieel geclassificeerd als een theesoort. Er wordt gezegd dat deze bladeren werden geclassificeerd als behorend tot dezelfde soort als chinese theeplanten.
Van plantages in Assam komen de alom bekende ontbijttheeën.
Darjeeling (India)
De teelt van theeplanten arriveerde in het district Darjeeling in 1841 toen de Britse chirurg Archibald Campbell begon te experimenteren met theezaden die hij uit China had meegenomen. Darjeeling-thee wordt daarom tot op de dag van vandaag gemaakt van de kleinere Chinese variant van de theeplant Camelia Sinensis.
Darjeeling-thee wordt geoogst in verschillende seizoenen, ieder met een eigen unieke kenmerken. Tijdens de eerste oogst, of “lentethee”, worden de meest delicate bladeren geoogst in de maanden maart en april, waardoor de thee een zachtere kleur en aroma krijgt. Dan is er een tussenperiode. De tweede oogst vindt plaats in juni en geeft de thee een vollere smaak. Bladeren die tijdens moesson- of regenperiodes worden geoogst, worden minder beschadigd en worden daarom beter geoxideerd. Ten slotte is de thee uit de herfoogst veel donkerder en voller met behoud van zijn delicate smaak.
Ceylon (Sri Lanka)
Vernoemd naar de waterval die op het landgoed te vinden is, de naam Lovers Leap is geïnspireerd op de legende van een prins die verliefd werd en met zijn geliefde vluchtte naar Nuwara Eliya. Toen de soldaten van de koning werden gestuurd om de prins te achtervolgen, waren de geliefden van de waterval gesprongen die nu deel uitmaakt van de plantage.
De thee wordt verbouwd op het landgoed van Nuwara Eliya, een van de meest inspirerende en bijzondere theeplantages van Ceylon. Het gebied is de hoogste theeteeltregio van Sri Lanka en het landgoed ligt meer dan 80.000 meters boven zeeniveau. Nuwara Eliya staat bekend om zijn ruige terrein en frisse berglucht die ruikt naar eucalyptus en wilde munt. Het klimaat van gematigde regenval en ijzige nachten creëert een uniek microklimaat voor het produceren van een thee die bij kenners bekend staat als een van de beste ter wereld.
Yerba Mate (Argentinië)
Van origine waren de beheerders en gebruikers van de yerba mate de Guaraní. Ze gebruikten de bladeren als drank, ritueel voorwerp en valuta in hun ruilhandel met andere volkeren. Caá (yerba in Guaraní) betekent gras, plant en jungle. Voor dit volk was de yerba mate-boom bovenal een geschenk van de goden.
Maar degenen die verantwoordelijk waren voor het verspreiden van de consumptie en de deugden ervan waren de conquistadores van het toenmalige onderkoninkrijk van de Río de la Plata. Jaren later introduceerden de jezuïeten de teelt in de Guaraní-reducties of jezuïetenmissies. Dankzij hen werd yerba mate populair.
Op deze manier werd het drinken van yerba mate een van de tradities die, zoals weinig anderen, eeuwenlang onveranderd is gebleven, wortel heeft geschoten en zich over de hele wereld heeft uitgebreid. Zo erg zelfs dat tegenwoordig in Argentinië ongeveer 100 liter mate per jaar per persoon wordt geconsumeerd.